ناامیدی در جامعه و رشد خودکشی ایران
ناکارآمدی و ناکامی دولت جمهوری اسلامی ایران در زمینه تحقق رفاه و عدالت اجتماعی و عدم تحقق آزادی‌های فردی و اجتماعی، امروزه در جامعه به وضوح نمایان است. جلوگیری از شادی و نشاط در جامعه به بهانه مغایرت با قوانین شرعی، فسادهای گسترده اقتصادی و اخلاقی مسئولین، دشمن تراشی ودیدگاه خصمانه رهبر و مسئولین وایجاد بن بست در ارتباط با دنیا، باعث شده فقر و فلاکت و آمار خودکشی به شدت افزایش یابد.
چپاول، رانت‌خوری و نابرابری در تقسیم منابع موجود، در کنار سرکوب های وحشیانه وغیرمتعارف اخیر مسئولان جمهوری اسلامی ایران که از تیراندازی مستقیم در خیابان بر روی مردم معترض تا شلیک در ایست بازرسی به کودکان و حتی گروگانگیری اجساد کشته شد‌گان در مجموع، جوی از یأس و ناامیدی شدید نسبت به اصلاح و بهبود وضع موجود در جامعه ایجاد کرده که عوارض خطرناک و مخربش برروان جامعه در حال بروز و ظهور است.
آمار بالای خودکشی به ویژه در مناطق محروم مانند شهر آبدانان که بیشترین سرکوب و فشار را از طرف دولت در جریان جنبش زن زندگی آزادی طی چند ماه اخیر متحمل شد را می‌توان نام برد که وضعیت جوانان و نوجوانان شجاع آن، امروز قابل تأمل و دردناک است.
خودکشی های زنجیره‌ای : در آذرماه و دی ماه ۱۴۰۲ گزارش‌های مختلفی درباره خودکشی تعدادی از دانش آموزان و کارگران در رسانه ها و شبکه های اجتماعی منتشر شد و جامعه را به غم و اندوه برد. سه تن از این دختران هم مدرسه ای بوده اند. (ساناز قمبری دیپلم)،(باران قمبری دانش آموز متوسطه اول)، (آتیا نوری هفده ساله)،(عبداللهی سال دوم متوسطه) و(فایز سعادت دیپلم) پنج دانش آموز شهر آبدانان هستند که طی پنجاه روز گذشته دست به خودکشی زده اند.
به گفته یک کارشناس سلامت روان از فروردین تا شهریور ۱۴۰۲ تعداد ۱۱ دانش آموز در آبدانان اقدام به خودکشی کرده اند.
همچنین به گفته قاسمی نژاد، مسئول واحد سلامت روانی و اجتماعی مرکز بهداشت آبدانان اذعان کرد درسال گذشته تنها در آبدانان ۱۲۰ نفر اقدام به خودکشی کرده اند.استان ایلام که آبدانان یکی از شهرهای آن است در سال‌های اخیر یکی از مناطق با نرخ اقدام به خودکشی بالا بوده است.
تصویر دست نوشته یسنا شجاعی دانش آموز۱۱ ساله یاسوجی در رسانه های اجتماعی دست به دست می‌شود که در آن، از دلایل خود برای پایان دادن به زندگی خود خطاب به زن عمویش نوشته است:
دیگر از زندگی سیر شده ام.
پیش از این پیکر دانش آموز ۱۴ ساله ای به نام مینا صادقی در گورستان چرام، از توابع یاسوج پیدا شده بود.
دانش آموز۱۱ ساله در تهران که هویت این او قید نشده، در نبود خانواده با روسری مادرش خود حلق آویز و به زندگی خود پایان داده است.
خبر خودکشی یک دختر ۱۵ ساله در گالیکش مازندران نیز هم‌زمان به شکلی مشابه در رسانه های ایران منتشر شد. علت این اقدام، اختلافات خانوادگی اعلام شده است.
۱۴ دی نیز یک دختر ۱۳ ساله بنام نشان زاده در شهرستان گچساران اقدام به خودکشی کرد و جان باخت. از دلایل و انگیزه این اقدام جزییاتی در دست نیست.
همچنین در تاریخ ۹دی نیز مژده محمدی، دختر ۱۶ ساله اهل جوانرود به زندگی خود پایان داد.
در روزهای گذشته دو کارگر اخراجی پتروشیمی چوار در استان ایلام اقدام به خودکشی کردند.
چهار تن از کارگران این پتروشیمی نیز در فاصله مرداد ۱۴۰۱ تا مرداد ۱۴۰۲ خودکشی کردند.
افزایش ۴۰ درصدی خودکشی در ایران و ارتباط نزدیک آن با «فقر مالی وعدم امنیت زندگی»
بر اساس نمودار روند شاخص فلاکت، آمار خودکشی در استان‌های کرمانشاه، همدان، ایلام، لرستان به همراه کهکیلویه و بویراحمد نسبت به میانگین کشوری بالاتر است.
باورهای قومی و مذهبی، تبعیض جنسیتی، نابرابری و عدم عدالت اجتماعی، استرس و اضطراب ناشی از بی هویتی که عمدتاً در مناطق حاشیه نشین مشاهده می‌شود، نیز در افزایش آمار خودکشی نقش دارند. به گفته رئیس مرکز مشاوره دانشگاه علوم پزشکی ایران آمار خودکشی در ایران طی سال ۱۴۰۱ به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت۱۲۵ نفر اقدام به خودکشی کرده اند که ۷.۴ نفر خودکشی منجر به فوت شده است.
روزنامه اعتماد با استناد به آمارهای رسمی نوشته است که خودکشی در ایران طی یک دهه گذشته، بیش از ۴۰ درصد رشد کرده و از حدود ۳۵۰۰ مورد در سال، به بیش از ۵ هزار مورد افزایش یافته است.
در این گزارش آمده است که بر پایه آمارها روزانه بیش از ۱۳ نفر در ایران خودکشی می‌کنند و بیشتر خودکشی ها در میان افراد ۱۵ تا ۳۵ ساله روی می‌دهد.
ما فعالین حقوق بشر با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر از جمله: ماده ۲:عدم تبعیض، ماده ۳ :حق حیات، ماده ۲۳: حق امنیت کار و شغل، ماده ۲۴: حق رفاه و استراحت، ماده ۲۵: حق خوراک و مسکن و خدمات اجتماعی ، ماده ۲۸: حق بهره مندی از دنیای آزاد و زیبا و هم چنین با اتکا به اهداف ۱۷گانه سند ۲۰۳۰ یونسکو عامل اصلی نا امیدی و خودکشی را فقط دولت جمهوری اسلامی ایران و مدیران آن میدانیم و این مدیریت ها جنایت علیه مردم دانسته و به شدت محکوم کرده و خواهان رشد فرهنگی، اقتصادی و رفاه اجتماعی در کل کشور می باشیم .
۱۵۶۶
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق اقوام و ملل ایرانی
